Poetins strategische militaire verbeteringen en de dreigende NAVO-impasse, David Wilcock
Vladimir Poetin heeft belangrijke stappen gezet om zijn militaire campagne in Oekraïne te intensiveren door de paraatheid van zijn nucleaire strijdkrachten te vergroten en het aantal troepen aanzienlijk uit te breiden met meer dan 350.000. Zijn inzet om “alles uit te geven wat nodig is” om het leger te versterken onderstreept een ernstige escalatie van de paraatheid en capaciteiten, met als doel het aantal troepen uit te breiden van 1,15 miljoen naar 1,5 miljoen.
Te midden
van deze ontwikkelingen bereidt Poetin de weg vrij voor een grote
militaire aanval waarbij Finland en Zweden , de nieuwste leden van de
NAVO, betrokken zouden kunnen zijn. Deze strategie duidt op een
potentiële vooruitgang in de richting van deze landen en markeert een
cruciale spil in de operationele focus van het Russische leger.
Terwijl
de spanningen toenemen, doemt het schrikbeeld van een nucleaire impasse
op , waarbij grote mogendheden al geavanceerde, nucleair geschikte
hypersonische raketten inzetten. Ruslands enorme olie- en gasvoorraden
blijven zijn militaire inspanningen zonder duidelijke grenzen voeden.
Ondertussen wordt Europa geconfronteerd met een ernstige energiecrisis,
waarbij belangrijke landen als Duitsland en Frankrijk wanhopig
onderhandelen over Russische olie, en andere landen zoals Polen, Italië
en Hongarije het collectieve standpunt van de EU tegen de acties van
Rusland in twijfel trekken.
In een recente openbare toespraak sprak
Poetin over de tegenslagen waarmee de Russische strijdkrachten in
Oekraïne worden geconfronteerd, een stap die het Pentagon met
bezorgdheid beschouwt en interpreteert als een gecodeerd commando dat
voorbereidingen treft voor verdere agressieve acties.
Deze toespraak,
tegen de achtergrond van strategische oliemanipulaties met Saoedi-Arabië
en de daaruit voortvloeiende druk op het Europese energienetwerk,
benadrukt het berekende spel van Rusland terwijl de EU worstelt met
uitgeputte wapen- en energievoorraden.
De dreigende dreiging van een
aanzienlijk Russisch offensief in januari doet de alarmbellen rinkelen
over een mogelijke catastrofale verzwakking van de NAVO- en EU-posities,
die mogelijk culmineert in een nucleaire crisis. In een dergelijk
scenario zouden mondiale supermachten, waaronder China, zich achter
Rusland kunnen scharen, wat tot een diepgaande geopolitieke impasse zou
kunnen leiden.
Dit kritieke moment onderstreept de noodzaak van
strategische vooruitziendheid en paraatheid , zoals benadrukt door de
vorige Amerikaanse regering onder president Trump.
De ambtstermijn van
Trump, gekenmerkt door een fervent verzet tegen nieuwe militaire
conflicten, maakte effectief een einde aan het op oorlog gerichte
witwassen van geld door de zogenaamde ‘Cabal’ of diepe staat, die van
dergelijke conflicten profiteerde om grote sommen geld door te sluizen.
De verstoring van deze operaties door zijn regering werd nog verergerd
door de verkeerd aangepakte vrijlating van de pandemie, waardoor deep
state-spelers in hun eigen spel werden gevangen.
Het is
veelbetekenend dat op kerstavond 2016 een geheime operatie van het
Amerikaanse leger en de geallieerde strijdkrachten zich richtte op
belangrijke Cabal-figuren in Italië , waaronder invloedrijke families
zoals de Rothschilds, die al lang financiële controle hadden over de
Europese instellingen.
Deze gedurfde stap heeft biljoenen aan goud
teruggevonden en belangrijke bewijzen van corruptie en andere criminele
activiteiten in beslag genomen, culminerend in een dramatische
financiële en gezaghebbende omzet naar de VS, gesymboliseerd door de
daaruit voortvloeiende ontmoeting van Trump met het Vaticaan die leidde
tot het faillissement van de instelling vanwege de activa overdrachten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten