De ijzige manier waarop mw. P. dijkstra geen
beslissingsrecht wil toekennen aan de naaste dan ,wilsonbekwame, familie/nabestaanden (zij wil dat
'de arts' alleen beslist), openbaart hoe verblind zij haar heilige graal (: een
slachthuis vol donororganen) najaagt en de menselijke waardigheid ontkent, het
is gruwelijk levende lijken pikkerij en zijn burgers minder dan stofzuigers.
Artsen die zo meteen moeten kiezen de ene zieken te laten sterven en de andere te redden .
Ook het risico is dat eerder wordt besloten om te stoppen met verdere behandelingen, omdat men de organen wil gebruiken.
En dan te weten dat hersendood in veel gevallen helemaal niet betekent ook , dood, te zijn! Voldoende voorbeelden maar niemand durft dit benoemen!!
Minister Borst (D66) zei in dit verband tijdens het Eerste-Kamerdebat in 1996 het volgende over het geen-bezwaarsysteem:
(…)‘Een dergelijk systeem (geen-bezwaarssysteem) waarin de wetgever onze solidariteit als het ware vooronderstelt, past naar mijn mening ook niet bij wat ik toch maar even noem onze volksaard. Wij willen wel helpen, maar niet als wij door de overheid voor het blok worden gezet. (…)
Artsen die zo meteen moeten kiezen de ene zieken te laten sterven en de andere te redden .
Pia D66 achterban
schuilen achter een enorm voordeel.
Haar echtgenoot, ex-huisarts, heeft al geruime tijd geleden zijn ziel aan de duivel verkocht en is commercieel gegaan. Orgaanhandel, of netter gezegd, orgaanbemiddeling is Big Business. D(L)ijkstra staat te beweren dat ze duizenden pogingen met de beste propagandamiddelen hebben uitgeprobeerd om dat stomme volk te bewegen om zich bij leven - want bij dood is de meuk onbruikbaar - bij leven dus en nog volop stervend, te laten slachten.
Doet me dan toch sterk denken aan een wetgever die de ME op je af stuurt. D66 onthoud die naam en ook die van alle hoofdelijke stemmers. Gezien de zaken die dit gajes zich al dagelijks toe eigenen is het jatten van andermans lichaam onderdelen een peulenschil.
Haar echtgenoot, ex-huisarts, heeft al geruime tijd geleden zijn ziel aan de duivel verkocht en is commercieel gegaan. Orgaanhandel, of netter gezegd, orgaanbemiddeling is Big Business. D(L)ijkstra staat te beweren dat ze duizenden pogingen met de beste propagandamiddelen hebben uitgeprobeerd om dat stomme volk te bewegen om zich bij leven - want bij dood is de meuk onbruikbaar - bij leven dus en nog volop stervend, te laten slachten.
Doet me dan toch sterk denken aan een wetgever die de ME op je af stuurt. D66 onthoud die naam en ook die van alle hoofdelijke stemmers. Gezien de zaken die dit gajes zich al dagelijks toe eigenen is het jatten van andermans lichaam onderdelen een peulenschil.
Het
donororgaan-probleem kan heel makkelijk opgelost worden:
Gewoon betalen voor je organen; voor 150.000 euro een met een zeer zeldzame bloedgroep, dus dat drijft de prijs op....En zo werkt D66 kapitalisme, de wet van vraag en aanbod.
Alles kost geld, maar organen zou je zomaar gratis moeten weggeven?
Ja, zo werkt dat dus niet.
Gewoon betalen voor je organen; voor 150.000 euro een met een zeer zeldzame bloedgroep, dus dat drijft de prijs op....En zo werkt D66 kapitalisme, de wet van vraag en aanbod.
Alles kost geld, maar organen zou je zomaar gratis moeten weggeven?
Ja, zo werkt dat dus niet.
Ook het risico is dat eerder wordt besloten om te stoppen met verdere behandelingen, omdat men de organen wil gebruiken.
En dan te weten dat hersendood in veel gevallen helemaal niet betekent ook , dood, te zijn! Voldoende voorbeelden maar niemand durft dit benoemen!!
Minister Borst (D66) zei in dit verband tijdens het Eerste-Kamerdebat in 1996 het volgende over het geen-bezwaarsysteem:
(…)‘Een dergelijk systeem (geen-bezwaarssysteem) waarin de wetgever onze solidariteit als het ware vooronderstelt, past naar mijn mening ook niet bij wat ik toch maar even noem onze volksaard. Wij willen wel helpen, maar niet als wij door de overheid voor het blok worden gezet. (…)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten