WEFgids - hoe het publiek te dwingen en te manipuleren om het:

 Het Wereld Economisch Forum geeft een gids uit over hoe het publiek te dwingen en te manipuleren om het Covid-19-vaccin te nemen.

Het Wereld Economisch Forum heeft de afgelopen vijftien maanden een grotere rol gespeeld dan velen van u zich wellicht realiseren, en nu hebben zij een nuttige gids uitgebracht voor regeringen en volksgezondheidsfunctionarissen over de hele wereld over hoe het grote publiek kan worden gedwongen en gemanipuleerd om het Covid-19-vaccin te krijgen.

Het WEF stelt in een recent artikel dat om groeps-immuniteit te bereiken tegen de vermeende ziekte Covid-19, volksgezondheidsambtenaren gebruik moeten maken van de “reclametheorie”, de manier waarop mensen denken en voelen over het krijgen van de prik moeten manipuleren, gemeenschapsleiders en gezondheidswerkers moeten gebruiken om propaganda te voeren en steekpenningen moeten aanbieden als stimulans om “sceptici door de deuren van plaatselijke vaccinatiecentra te krijgen”.

De reclametheorie is gebaseerd op de “Hierarchy of Effects Framework“, die suggereert dat “klanten eerst denken, dan voelen en dan doen”. 

Het WEF is van mening dat beleidsmakers over de hele wereld momenteel alleen tegemoet komen aan mensen die al geïnteresseerd zijn in het krijgen van de Covid-vaccinatie, dus adviseren zij dat ambtenaren, om sceptici te overtuigen, hun toevlucht nemen tot drie eenvoudige methoden van dwang en manipulatie, meldt The Daily Expose.

 De eerste stap die het WEF ambtenaren op het gebied van de volksgezondheid aanbeveelt,
is “het vergroten van kennis en het overwinnen van verkeerde informatie”.
Dit draait om de “denk”-fase van de reclametheorie en stelt dat lokale leiders proactief de hand uitsteken naar sceptici en hen voorlichten via “media zoals telefoongesprekken, directe mail, televisie, billboards en digitale kanalen”.

Waarom raden ze dit aan? 

Omdat het WEF dankzij onderzoek denkt dat mensen “waarschijnlijk zullen geloven dat het ontwikkelings- en goedkeuringsproces van de vaccins overhaast is verlopen, met ondergerapporteerde bijwerkingen”. Het probleem met het advies van het WEF is dat de mensen terecht denken dat het ontwikkelings- en goedkeuringsproces overhaast is verlopen. 

Zij hebben ook gelijk als zij vinden dat er te weinig bijwerkingen zijn gerapporteerd. Dit is geen kwestie van mening, maar een feit.

De gemiddelde tijd die nodig is om vaccins goed te keuren voor de markt is ongeveer acht jaar. Binnen 11 maanden nadat de Covid-19-vaccins naar verluidt waren ontwikkeld, begonnen zij deze aan het grote publiek toe te dienen, maar zelfs toen waren zij nog niet goedgekeurd zoals andere vaccins, maar kregen zij een vergunning voor gebruik in noodgevallen. 

Waarom kregen zij alleen een vergunning voor noodgebruik?
Omdat ze zich nog in de derde fase van het onderzoek bevinden en dus experimenteel zijn. De vergunning voor noodgebruik betekent dat de fabrikant van het vaccin niet aansprakelijk kan worden gesteld voor eventuele schade die het gevolg is van het vaccin.

Wat betreft onderrapportage van neveneffecten? Hebt u ooit gehoord van het Yellow Card systeem van de MHRA?
Veel mensen hebben dat niet en dat is precies de reden waarom bijwerkingen te weinig worden gemeld. In het kader van de Yellow Card-regeling kunnen mensen bijwerkingen melden die zij hebben gehad als gevolg van de Covid-19-vaccins, en de MHRA denkt dat slechts 1% – 10% van de bijwerkingen daadwerkelijk wordt gemeld.

Dit maakt het werkelijke aantal bijwerkingen en sterfgevallen dat in het kader van het programma wordt gemeld, nogal beangstigend als men rekening houdt met de onderrapportage.
Want volgens de 21e update van de Britse regering / MHRA over bijwerkingen van de Covid-19-vaccins zijn er tot 16 juni 2021 973.425 bijwerkingen geweest, variërend van licht tot zeer ernstig,
en 1.356 sterfgevallen.

De tweede stap die het WEF ambtenaren op het gebied van de volksgezondheid aanbeveelt, is propaganda en intimidatie. 

Dit draait om de “gevoelsfase” van de reclametheorie en stelt dat de vaccinweigeraars moeten worden bestookt met telefoontjes en gesprekken, en moeten worden lastiggevallen op sociale media om hen over te halen de Covid-prik te halen.

Het WEF suggereert ook dat een andere manier om de gevoelens van vaccinatiesceptici te verbeteren erin bestaat in te spelen op de angst om iets te missen (FOMO), zowel in sociaal als in economisch opzicht. Om dit te bereiken raadt het WEF aan dat volksgezondheidsfunctionarissen tactieken gebruiken die schuldgevoelens en spijt opwekken.

Zij suggereren dat dit kan worden gedaan op een vergelijkbare manier als in Canada in de jaren 1930 en 1940 met succes werd gedaan om difterie te bestrijden. In die periode gebruikte men boodschappen als “als uw kinderen aan difterie sterven, is dat uw schuld omdat u liever niet de moeite nam om u ertegen te beschermen”.

Het probleem hier is dat de Covid-vaccins infectie of overdracht niet voorkomen, zodat het gebruik van boodschappen zoals het WEF aanbeveelt dwang is en niet zou neerkomen op geïnformeerde toestemming, omdat de persoon in plaats daarvan uiterst verkeerd geïnformeerd zou zijn.

Van de Covid-vaccins is naar verluidt alleen bewezen dat zij het risico van ziekenhuisopname of overlijden als gevolg van Covid-19 verminderen, een risico dat voor de meeste mensen al ongelooflijk klein is, namelijk gemiddeld ongeveer 0,02%.

In de beperkte proeven die werden uitgevoerd, werd alleen gemeten of een gevaccineerde al dan niet een ernstige ziekte opliep wanneer hij met Covid-19 werd besmet, maar deze proeven vertoonden gebreken omdat niemand tijdens de studie aan het virus werd blootgesteld, er werd alleen gemeten wat er gebeurde wanneer men zich in de algemene bevolking bevond.

Zij hebben niet gemeten of een gevaccineerd persoon nog steeds besmet kon raken met Covid-19, en zij hebben niet gemeten of een gevaccineerd persoon het virus nog steeds kon verspreiden.