De 2e keer : Réponse à l’appel de mille militaires!!!

 

 Nog een groep Franse militairen publiceert open brief met kritiek op de schijndemocratie – politici zijn marionetten van globalistische elites

Onlangs heeft een groep Franse generaals een open brief gepubliceerd waarin zij waarschuwen voor een burgeroorlog.
Nu heeft een andere groep hoge officieren een open brief gepubliceerd waarin zij aanvalt wat zij als de echte macht beschouwt.

 In de brief wordt kritiek geuit op de politieke klasse, die volgens hen de marionetten zijn van de werkelijke macht. De echte macht omschreven als machtige globalistische elites die in grote delen van de wereld de macht in handen hebben.

Van degenen die de brief hebben ondertekend, lijkt vice-admiraal Claude Gaucherand de meest prominente te zijn.

2. brief Réponse à l’appel de mille militaires

 De 2e brief is in het Nederlands vertaald en kan hieronder worden gelezen:

 Reactie op de oproep van duizend soldaten:

In de overtuiging dat er gevaar dreigt in Frankrijk, hebben twintig generale officieren van de tweede sectie en meer dan duizend gepensioneerde of reservemilitairen een oproep gedaan aan de regeringsautoriteiten.

Dit is de mening die op persoonlijke titel wordt verkondigd door een groep burgers die gemeen hebben dat zij in een actieve periode van hun leven als officier hebben gediend in een van de drie legers. Als zodanig delen zij een zorg voor het heden en de toekomst van Frankrijk, die zij in de nabije toekomst aan hun nakomelingen zullen nalaten.

Daarmee pretendeert geen van hen de mening van het actieve militaire personeel te vertegenwoordigen, noch suggereert het enige vorm van betrokkenheid van hun kant, aangezien zij zich inzetten om hun natie als geheel actief te dienen, vaak met gevaar voor eigen leven.

“Het uur is ernstig, Frankrijk is in gevaar, verscheidene dodelijke gevaren bedreigen het”.

(…)

“Ook degenen die ons land leiden, moeten absoluut de nodige moed opbrengen om deze gevaren uit te roeien. Daartoe volstaat het vaak de reeds bestaande wetten zonder zwakheid toe te passen. Vergeet niet dat, net als wij, een grote meerderheid van onze medeburgers genoeg heeft van uw weifelende en schuldbewuste zwijgen”.

Deze soldaten maken een opmerking die wij slechts in haar algemeenheid kunnen delen, maar die betwistbaarder lijkt wanneer wij komen tot de preciezere keuze van de genoemde gevaren.

Wat de oplossing betreft om het grote gevaar uit te roeien, dit blijkt slechts een vrome wens te zijn.

Wanneer wij een ziekte willen genezen, moeten wij namelijk onderscheid maken tussen de symptomen en de wortel van de ziekte zelf, en dus onderscheid maken tussen een troostende behandeling, zoals artsen zeggen, en een genezende behandeling.
Ze vullen elkaar aan. Het eerste zonder het tweede is onuitvoerbaar en, vaker wel dan niet, is het tweede menselijkerwijs niet draaglijk zonder de bijdrage van het eerste.

Het is in deze benadering dat wij van mening verschillen, want hoewel wij de definitie van deze gevaren delen, lijken zij ons slechts symptomen van een dieper liggend kwaad dat moet worden aangepakt indien Frankrijk wil overleven. Is het geen illusie te vragen aan hen die het vergif waarschijnlijk bewust en oprecht inbrengen, van spuit te veranderen om ons het tegengif in te spuiten?

In grote meerderheid wordt de politieke klasse van ons land gediend door een parlementair systeem dat meer dan seculier al decennia lang wordt gedomineerd door het grootkapitaal die de touwtjes in handen heeft en de media controleert. Een elite die beslist wie verkozen wordt, en wie niet, daarbij gediend door allerlei tussenpersonen die onder andere Bilderberg, Davos, de CRIF en de broederschappen zijn.

Deze politieke klasse, die Jean Pierre Chevènement, toen helder van geest, had gekwalificeerd als gediend door een solide en slaafse administratie, is er alleen om de dictaten uit te voeren van degenen die de macht bezitten, dat wil zeggen het grootkapitaal, dictaten die worden doorgegeven door de organisatie van de Europese Gemeenschap die bestaat uit meer dan 25.000 ambtenaren die door niemand zijn gekozen, maar die het gezag hebben dat hun door de verdragen is toegekend.

Of het nu gaat om immigratie, de desintegratie van de natie en de toename van het aantal wetteloze gebieden, geweld en de toename van haat tussen gemeenschappen, de politieke klasse die aan het roer staat volgt slechts de routekaart die haar is gedicteerd, die moet leiden tot de vernietiging van de zeer oude natie die wij zijn, een symbolisch obstakel voor het opkomende globalisme dat moet verdwijnen.

Wat Frankrijk dodelijk in gevaar brengt is heel eenvoudig het ongebreidelde liberalisme dat in het steen van de zogenaamde Europese verdragen gebeiteld staat en dat leidt tot de de-industrialisatie van het land evenzeer als tot de verarming van onze taal, het gebruik van Globish door de media, de opdringerige propaganda en … het staatshoofd zelf.
Het is ook de vernietiging van het kernenergie-instrument en het beleid van zelfkastijding op het hoogste niveau en bij alle gelegenheden, het is nog steeds de desintegratie van het nationale onderwijs en het volksgezondheidsbeleid, het is tenslotte het onder huisarrest plaatsen van 66 miljoen Fransen met het verplicht dragen van een muilkorf.

Dit alles wordt onderstreept door onze slaafse aanpassing aan de Angelsaksische politieke en militaire doctrine, die wordt geconcretiseerd door ons lidmaatschap van de NAVO en onze verloren soevereiniteit.

Beste militaire kameraden, dit is wat wij denken dat onze plicht is om u te antwoorden.

Uw oproep spreekt terecht over de Gele Hesjes.
Wat als dit de manier is om eindelijk de wortel van het kwaad aan te pakken en tegelijkertijd de maatregelen toe te passen die u bepleit voor de troostbehandeling die onze natie naar uw gevoel zeer dringend nodig heeft?

Laten we dit korte citaat van de toenmalige president Charles De Gaulle in herinnering brengen: 

“De Fransen hebben een project nodig”. In geen geval van een burgeroorlog.