Leve de koning, of wat op koningsdag verhuld wordt
“Hij is een beetje dom”, zei Max ooit over mij, sorry ons, maar een derde van mijn/onze trouwe onderdanen is echt vele malen dommer.
Weten al die vlaggenisten waar het huis van oranje voor staat? En hoe betrokken we zijn met het volk, let wel onze onderdanen? Nou vergeet het maar. Ze weten niets en willen niets weten. Wij zijn in hun ogen immers zo gewoon. Zo doodgewoon dat ik vaak naar een stevige melige banaan verlang.
Een banaan die symbool staat voor ons democratisch landje. Met een banaan in mijn mond kan ik, als met meel in de mond sprekend, over onze mooie monarchie menig boompje opzetten. Een monarchie waar namelijk geen greintje democratie aan vooraf is gegaan en waar transparantie tot een minimum wordt beperkt. Maar dat onnozele gepeupel met de vlag in de hand heeft dat niet door. En dat moest zo maar blijven, vinden wij van oranje.
Vindt ook mijn Maxje. Natuurlijk is Max slechts een aangetrouwde en niet gekozen gemalin-staatshoofd, ook niet door mij gekozen overigens. Volgens de geruchten is zij gescoord door opi Bennie. Maar ja, hij had een neusje voor bijzondere en bijzonder mooie vrouwen.
Dat is slechts één gerucht uit duizenden over mijn meest geliefde opa. Nee, Max doet het voortreffelijk, scheept arme Afrikanen op met een minikrediet waarover een stevige rente moet worden betaald, wat onmogelijk is en is Neerlands woordvoerder bij het WEF van ome Klaas Swaap, waar de vlaggende kiezers ook al niets van (willen) weten. Olé en houwen zo Maxy! Mijn Maxibaasje pleitte daar ook om cash geld af te schaffen. Prachtig toch, wij gebruiken het toch al nooit, laten onze ‘verdiende’ gages altijd giraal aan ons spaarpotje van 15 miljard toe voegen.
Dat advieswerk doet mijn Maxicosi uiteraard niet gratis.
Gratis heeft voor ons twee betekenissen: Iets gratis geven of doen, of iets gratis krijgen. 66x raden waar Max voor gaat. Wij oranjes kennen slechts één betekenis.
Wij hebben de 2e optie al decennia tot onze core-business bevorderd. Was opi een meester in. Zelfs de postzegels op de brieven naar zijn minnaressen werden bij de staat gedeclareerd. Schattig toch? Dat hij miljoenen beurde voor onfrisse vliegtuigsteekpenningen is peanuts in onze kringen.
Amalia heeft als aanstaand staatshoofd een gouden toekomst. Ze kan niet alleen uit de genen van opi Bennie, maar ook uit die van ma Trix en pa Claus putten.
En daar zijn die van Max en haar vader Sorrygeetni nog eens aan toegevoegd. Of die van overomi Wilhelm er toch ook bij horen weet ik niet voor 100% zeker, maar ik zou wel gek zijn om een DNA-test te laten uitvoeren. Ik ben dan wellicht een beetje dom, maar niet helemaal gek!
Nee, twee maal per jaar voor mijn toelage (heb net weer € 600.000 opslag gehad) onzinnige dingen doen is nog net op te brengen.
Op prinsjesdag moet ik iets voorlezen waar ik niets van snap en op mijn verjaardag moest ik pispotwerpen en ouwekoekhappen.
En dan sommige bijdehante onderdanen maar zeuren dat ik zoveel verdien en bezit, terwijl de toeslagenouders en de Groningers diep in de shit zitten. Nou, hadden ze maar niet kinderen moeten nemen, hadden ze ook geen toeslagen nodig gehad
En die Groningers? Ach wat zal ik zeggen. Stuur wat betonmolens en wat cement, kunnen ze de tochtscheuren toch tochtdicht smeren? Of doneer ze wat zakjes beton, kunnen die gammele woninkjes nog versterkt worden ook. Nee, zeiken op hun majesteit, bah.
Kleuteren dat wij naar Griekenland gaan, terwijl het gepeupel de mond wordt gesnoerd met mondkapjes tijdens een griepepidemie. Zijn wij geprikt? Zijn wij ziek geworden? Nee. Tweewerf nee! wij zijn toch niet dom.
Het
volk moet ons koesteren.
Een familie die van doorpakken weet, met naziopi als groot voorbeeld. 40/45 was een hoogtepuntperiode waar hij het graag over had. En alle vlaggetjesgasten maar geloven dat opi een verzetsheld was. Ja natuurlijk was hij dat, hij verzette zich tegen oma Juul en het lukte hem bijna haar krankzinnig te laten verklaren. En terecht.
Oma Juultje dacht meer aan het volk dan aan opi Bennie en aan de miljarden die zij bezat die hij wilde hebben. En het lul-verhaal (vergeef me de onmonarchale uitdrukking) dat zij geen oranje en geen nassau was, omdat ze een wisselkind zou zijn, is wellicht helemaal juist.
Maar er zijn wel meer kul-verhalen de wereld in geslingerd over o.a. stadhouder Willem III en koning Willen III, dat die beide geen kinderen (meer) konden krijgen. Dus tangetje Wilhelmina zou een onecht kind zijn, die een kind met het syndroom van Down zou hebben gebaard en dat meisje heeft ingeruild voor oma Juul. Kolder uiteraard, kolder van en voor het klootjesvolk, mijn, oh sorry onze onderdanen.
Dat ‘ik’ en ‘ons’ hangt mij ook de keel uit. Zou iets met pluralis majestatis te maken hebben. ‘Pleurop majesteit’ ken ik wel, hoor ’t steeds meer mensen denken.
Het verschil tussen ik en wij weet ik, sorry weten wij niet zo goed. Ik, oké, wij weet of weten niet eens hoe je dat p. m. schrijft, net zomin als het woord democratie. Met een c of met een k? Belangrijk?
Welnee! Doe maar gewoon, zoals ik of wij altijd in ons of mijn eentje altijd zeg. Of is het nu weer zeggen? Daar wordt een mens toch knettergek van? En ik ben een mens, ook al beweren sommigen wat anders. Over mamsie Trix overigens ook al tijden.
Wij van oranje zijn best wel erg belangrijk.
Wij openen deuren voor het bedrijfsleven, zegt men. Maar die deuren worden altijd voor ons geopend en gaan weer hermetisch dicht als we onze koninklijke konten keren. Heeft er ooit een CEO van een multinational ook maar overwogen iets van de bedrijfsstrategie aan te passen omdat wij onze oranje smoelen daar toonden. Welnee, zij gebruiken juist ons voor hun propaganda, over ónze bewogen ruggen. Meer is het niet. En intussen zich vergapen aan Maxy.
Nou, ik kan wel zeggen dat wij gewone mensen zijn. Ik moet net als iedere onderdaan ook dagelijks kakken. En achteromkijkend is dat zooitje in die pot gewoon donkerbruin zoals bij iedereen. En geloof me, mijn shit stinkt behoorlijk. Die van Max meurt zelfs nog erger, zal ze wel van d’r vader hebben.
En weet je wat nu zo erg is?
Ene Edwin de Berooyde Stuiterzwijn, zoals opi Bennie hem noemde, wil onze familie kapot maken. Hij hééft wat onzin uitgekraamd de laatste tijd. Hij zegt genoeg bewijzen te hebben om ons koninklijke huis te ontmantelen. Daarom leeft hij nog, want hij dreigt echt alles openbaar te maken middels bewijsstukken en getuigenverklaringen als hij er plotseling niet meer zou zijn.
Edwin is diverse malen geïnterviewd in o.a. Zembla, bij Één Vandaag, door Frits Wester en diverse anderen, maar het dringt gelukkig niet door tot in de grijze massa van de vlaggenzwaaiers. Ed noemde opi een ss-er en een smeergeldcrimineel. Hoe durft hij! Ed met een dubbele achternaam nog wel. Maar Margarita is weer veilig en monddood terug in het roemrijke oranje nest, dat ze een tijd lang heeft besmeurd.
Dat er nog slechts ca. 30% van het gepeupel achter ons staat is toch wel zorgwekkend. Genoeg om een grondwettelijke ommezwaai te bewerkstelligen.
Dan gaat het koninkrijk verloren aan de republiek. Een oranje nachtmerrie.
Een familie die van doorpakken weet, met naziopi als groot voorbeeld. 40/45 was een hoogtepuntperiode waar hij het graag over had. En alle vlaggetjesgasten maar geloven dat opi een verzetsheld was. Ja natuurlijk was hij dat, hij verzette zich tegen oma Juul en het lukte hem bijna haar krankzinnig te laten verklaren. En terecht.
Oma Juultje dacht meer aan het volk dan aan opi Bennie en aan de miljarden die zij bezat die hij wilde hebben. En het lul-verhaal (vergeef me de onmonarchale uitdrukking) dat zij geen oranje en geen nassau was, omdat ze een wisselkind zou zijn, is wellicht helemaal juist.
Maar er zijn wel meer kul-verhalen de wereld in geslingerd over o.a. stadhouder Willem III en koning Willen III, dat die beide geen kinderen (meer) konden krijgen. Dus tangetje Wilhelmina zou een onecht kind zijn, die een kind met het syndroom van Down zou hebben gebaard en dat meisje heeft ingeruild voor oma Juul. Kolder uiteraard, kolder van en voor het klootjesvolk, mijn, oh sorry onze onderdanen.
Dat ‘ik’ en ‘ons’ hangt mij ook de keel uit. Zou iets met pluralis majestatis te maken hebben. ‘Pleurop majesteit’ ken ik wel, hoor ’t steeds meer mensen denken.
Het verschil tussen ik en wij weet ik, sorry weten wij niet zo goed. Ik, oké, wij weet of weten niet eens hoe je dat p. m. schrijft, net zomin als het woord democratie. Met een c of met een k? Belangrijk?
Welnee! Doe maar gewoon, zoals ik of wij altijd in ons of mijn eentje altijd zeg. Of is het nu weer zeggen? Daar wordt een mens toch knettergek van? En ik ben een mens, ook al beweren sommigen wat anders. Over mamsie Trix overigens ook al tijden.
Wij van oranje zijn best wel erg belangrijk.
Wij openen deuren voor het bedrijfsleven, zegt men. Maar die deuren worden altijd voor ons geopend en gaan weer hermetisch dicht als we onze koninklijke konten keren. Heeft er ooit een CEO van een multinational ook maar overwogen iets van de bedrijfsstrategie aan te passen omdat wij onze oranje smoelen daar toonden. Welnee, zij gebruiken juist ons voor hun propaganda, over ónze bewogen ruggen. Meer is het niet. En intussen zich vergapen aan Maxy.
Nou, ik kan wel zeggen dat wij gewone mensen zijn. Ik moet net als iedere onderdaan ook dagelijks kakken. En achteromkijkend is dat zooitje in die pot gewoon donkerbruin zoals bij iedereen. En geloof me, mijn shit stinkt behoorlijk. Die van Max meurt zelfs nog erger, zal ze wel van d’r vader hebben.
En weet je wat nu zo erg is?
Ene Edwin de Berooyde Stuiterzwijn, zoals opi Bennie hem noemde, wil onze familie kapot maken. Hij hééft wat onzin uitgekraamd de laatste tijd. Hij zegt genoeg bewijzen te hebben om ons koninklijke huis te ontmantelen. Daarom leeft hij nog, want hij dreigt echt alles openbaar te maken middels bewijsstukken en getuigenverklaringen als hij er plotseling niet meer zou zijn.
Edwin is diverse malen geïnterviewd in o.a. Zembla, bij Één Vandaag, door Frits Wester en diverse anderen, maar het dringt gelukkig niet door tot in de grijze massa van de vlaggenzwaaiers. Ed noemde opi een ss-er en een smeergeldcrimineel. Hoe durft hij! Ed met een dubbele achternaam nog wel. Maar Margarita is weer veilig en monddood terug in het roemrijke oranje nest, dat ze een tijd lang heeft besmeurd.
Dat er nog slechts ca. 30% van het gepeupel achter ons staat is toch wel zorgwekkend. Genoeg om een grondwettelijke ommezwaai te bewerkstelligen.
Dan gaat het koninkrijk verloren aan de republiek. Een oranje nachtmerrie.
Misschien kan er nog eens een keertje zo’n aanslag zoals in
Apeldoorn bij de punt worden geënsceneerd. Dan stijgt onze populariteit
wederom sky-high, net als toen. Zie je wel dat ik, of wij, niet dom is
of zijn?
Het echte geheim van de Oranjes waar niemand over spreekt
Geen opmerkingen:
Een reactie posten