DE ECHTE JODEN ZIJN NIET DE KHAZAREN!

 De zogenaamde ‘Chazarenthesis’ stelt, dat de Centraal- en Oost-Europese asjkenazische joden – en dus de meerderheid van de joden in de wereld – afstammen van de joodse Chazaren en van bevolkingsgroepen die in de middeleeuwen door hen werden bekeerd tot het judaïsme. En niet van de joodse stammen die in de oudheid onder Romeinse heerschappij uit Israël werden verdreven en vele honderden jaren verspreid leefden.

De stelling, die in de negentiende en de vroeg twintigste eeuw opgang maakte onder een aantal joodse en niet-joodse historici en op een bepaald ogenblik populair was onder sovjet-historiografen, werd in 1976 gepopulariseerd door de Brits-Hongaarse schrijver Arthur Köstler.

In zijn boek ‘De dertiende stam’ beweert Köstler dat de joodse Chazaren na de ondergang van hun rijk westwaarts migreerden naar het huidige Oekraïne, Wit-Rusland en Polen en vandaar naar West-Europa. Daar vormden ze de kern van de joodse populatie en bekeerden ze de Slavische en Germaanse bevolkingsgroepen met wie ze zich vermengden. Köstler, zelf joods, wilde met zijn boek de raciale basis van het antisemitisme onderuit halen en zo het antisemitisme zelf bestrijden.

Dertig jaar later probeerde de Israëlische historicus Schlomo Sand in zijn werk ‘Hoe het joodse volk werd uitgevonden’ aan de hand van talrijke auteurs en historisch materiaal aan te tonen dat de meeste joden niet afstammen van de oude Israëlieten, maar van bekeerde Berbers, Jemenieten en, vooral, Chazaren.

Bron ► https://historiek.net/joodse-chazaren-en-de-legende-van-de-dertiende-stam/145627/